ACTIO Fidei et ejus pompa

ACTIO Fidei, et ejus pompa

in Ecclesia Romana ultimus Inquisitionis est actus, olim sermo Gener alis de Fide dictus, quô plures religionis causâ rei, aliquando centum aut ducenti, in publicum spectaculum, ad varia paenitentiarum et suppliciorum genera, horrendis vestimentis induti, producuntur: quâ fini Inquisitor diem quendam Dominicum seu festum eligit, ut maior sit hominum ad hoc spectaculum confluxus. Designatô die, iussu Episcopi seu Inquisitoris, Curati omnium Ecclesiarum illius civitatis vel loci, in quo sollennitas haec peragetur, peractâ contione publice Clero ac Populo, insinuant. Inquisitorem in tali Ecclesia habiturum de Fide Sermonem generalem, omnrbusque eo constuentibus promittunt indulgentiam consuetam, videl. XL. dierum, indicantque illô die nullum alium in ea civitate fore sermonem. Idem nuntiari curant, in domibus Religiosorum, qui communiter Verbum Dei praedicant; et corum Superioribus indicai, ut quoniam Inquisitor in tali Ecclesia Sermonem generalem de Fide faciet, omnes alios Sermones suspendat, ut itaque quiliber Superior quatnor vel duos fratres, prout videbitur, mittat, qui Sermoni et sententiis ferendis intersint. Quod si aliquis, sive Haereticus impaenitens, sive relapsus, tradendus sit Curiae saeculari, Episcopus et Inquisitor indicant Ballivo loci, ut tali die ac horâ sit cum sua familia in tali platea seu loco ad recipiendum de Foro suo quendam Haereticum, quem ei sint tradituri; et ut eâdem die seu pridie mane voce praeconis per omnem civitatem, ommbus in locis et vicis, quid futurum sit, promulgari curet. In plerisque Tribunalibus Inquisitionis, maxime apud Hispanos, celebris consuerudo est, ut pridie Actionum Fidei in caminum incendii rubus sollenniter deseratur, cuius flammis damnati exurantur. Sed et pridie eius diei, quô rei e carcere ad publicum actum Fidei adducuntur, comam ac barbam deponunt: ipsô dein sollennitatis die., captivi omnes ornatu, quo in spectaculum sunt prodituri, induuntur. Datur autem omnibus vestis nigra albis lineis distincta, cum femoralibus ad talos usque protensis, pedibus et capite nudis, nisi quod mitrâ infami ornantur personae viles et abiectae, pro atrocioribus calumniis, Heareticis paenitentibus aut de vehementi suspectis, datur in super Saccus benedictus, crocei coloris vestis, in pectore et tergo erucem S. Andrae rubei coloris ostentans, sambenito vulgo, vide infra. Reliquis, quorum delicta leviora, praeter nigram vestem aliae non datur: singulis vero datur cereus exstinctus, et funis collo innectitur. Quibus vero supplicium ignis destinatum est, Samarrâ induuntur, de qua suô locô, Quô factô singulis humi sedere conceditur, ut nova mandata exspectent: rogoque imponendi in vicinum conclave deducuntur, iisque Confessarii adduntur, qui ipsos ad mortem praeparent et ad fidem convertant. Circa horam quartam ministri omnibus panem et ficum distribuunt; circa ortum Solis Ecclesiae Cathedralis maior campana sonat, conveniunt in domum Inquisitionis reorum Fideiussores, vide infra: quibus ita praeparatis, Inquisitor sese prope portam domus Inquisitionis collocat, comitatus Officii Inquisitorii Notariô, qui omnium reorum nominae ordine legit, incipiens ab iis, qui minus deliquerunt, donec tandem ad gravissime delinquentes perveniat. Rei singuli ordine exeunt, quisque cum fideiussore suo, qui ei in processionelatus claudat. processionem praecedunt Monachi Dominieani, quod auctor Ordinis ipsorum etiam Inquisitionis fuerit inventor. Vexillum Inquisitionis praefertur, de quo suô locô. Tum sequuntur rei cum suis fideiussoribus: quorum illi, qui levius deliquerunt, cum in

processionem exiêre, sequitur imago Crucifixi: succedunt, qui ad mortis supplicium educuntur. Tandem circumferuntur statuae in haeresi defunctorum, indutae Samarrâ, riec non ofsa e sepulchris eruta et cistae nigrae, in qua daemones et flammae undique sunt depictae, inclusa, ut in cineres redigantur. Cum ita per plateas urbis praecipuas ab omnibus spectandi circumducti sunt, tandem Templum in quo Sermo de Fide habendus est, intrant, quo de Inquisitione disseritur, ordinarie Dominicanô contionante. Illô finitô, duo Lectores tandem cathedram alternis ascendunt, atque sententias in singulos altâ voce praelegunt. Inde, qui a mortis supplicio liberi sunt, absolvuntur et certis ritibus, virgis inprimis adhibitis, Ecclesiae reconciliantur: quâ actione durante unusquisque captivorum in templo panem edit et ficus praedictos. Postea leguntur sententiae ad mortem damnatorum, hique ad Iudicem saecularem deducuntur, qui illos extremô suppliciô assicir, dum reliqui a suis Fideiussoribus in carcerem Inquisitionis sine ullo ordine reducuntur. Ita quidem in Lusitania aut India Lusrtanica, paulo aliter in Hispania, uti videbimus, ubi de Pueris Doctrinae. Exsecutione peractâ, rei paenitentes et reconciliati, ut dictum, in carcerem reducuntur, et die sequenti producuntur in Auditorio Inquisitorum, admonitique ut iniunctas paenitentias humiliter impleant, mittuntur quisque ad locum sibi per sententiam assignatum. Qui ad triremes darnnati, ad carccres iudicum saecularium transmittuntur, quidam virgis per praecipuas urbis plateas caeduntur, aliis gestanda est vestis Samberito, vel quottidie, vel diebus solummodo Dominicis ac festis. Goae, antequam dimittantur, prius instituuntur in doctrina et ritibus Ecclesiae Romanae, dein datur ipsis schedula, quâ continentur paenitentiae ipsis iniunctae, imponiturque iuratum silentium, ne quidquam enuntient eorum, quae tam ad mensam, quam in aliis Inquisitionis locis, dixerint, viderint, audiverint etc. Eôdem die omnium ad mortem damnatorum essigies, ad vivum expressae, in templum Dominicanorum deferuntur ac suspenduntur, ut ab omnibus videri possint, ubi quid observari soleat, discere est ex Ludovico a Paramo de Orig. et Progr. officii S.

Inquisitionis l. 1. tit. 2. c. 5. num. 9. 10. 11. Plura hanc in rem vide apud Phil. a Limborch Historiâ Inquisitionis l. 4. c. 41. nec non hîc passim, de alio imprimis infamiae monumento, infra voce Linteum.